Lezing van voorzitter Dirk Jorissen op de landelijke ontmoetingsdag van 2019 in Harmelen
Thema: Verder… en hoe!?
Deze inleiding geef ik met als doel: inzicht te geven in de situatie van onze LWG-ND in het jaar 2019. Ook geef ik u een toekomst-visie, die zou kunnen volgen op de toekomstige opheffing van onze landelijke werkgroep.
Maar daarmee sluit ik af; eerst iets over de huidige situatie.
Wij weten allemaal hoe sinds de 'Wende' in 1989 het aantal gemeentecontacten in een steeds sneller tempo is gaan slinken. Toch bestaan er nog steeds contacten tussen Nederlandse en Duitse kerkgemeenschappen; contacten die over en weer als inspirerend worden ervaren. Prachtig!
Maar inmiddels is het aantal wel zó veel kleiner geworden, dat coördinatie via de landelijke werkgroep steeds minder nodig is.
Toen Gerben Dijkstra mij in 2017 benaderde om hem op te volgen als voorzitter, werd die krimp meteen het belangrijkste gesprekspunt in de LWG. Een piekmoment greep Gerben toen aan om zijn taak los te laten: het voorbereiden en bijwonen van Rika Manschots hoge Duitse onderscheiding; in Den Haag, door de ambassadeur van Duitsland. Voor Gerben werd dit het moment om de voorzittershamer door te geven aan een ander.
Prachtig trouwens, dat Rika en Gerben hun samenwerking met z'n tweeën nog steeds voortzetten: zij spitten het archief van de LWG helemaal door. Alles wat nog steeds van historische waarde is rubriceren Rika en Gerben nu; zo stellen zij een goed geordend LWG-archief veilig voor toekomstige onderzoekers.
Van begin af aan was het de leden van de LWG duidelijk dat ik, als Gerbens opvolger, zou proberen een koers uit te zetten die de LWG binnen aannemelijke termijn naar haar eindpunt zou leiden.
We zijn nu twee jaar verder en zoals gezegd: de gemeentecontacten die nu nog bestaan op het grondvlak moeten m.i. blijven bestaan zolang dat kan. Maar het aantal wordt steeds kleiner, en dus is coördinatie via de LWG steeds minder nodig.
Daarom stel ik voor om de bakens zó te verzetten, dat wij de landelijke ontmoetingsdagen op termijn beëindigen, nu de trend van het opheffen van gemeentecontacten zich doorzet.
Dat bracht mij tot nòg een inzicht. En dit loopt uit op die 'visie'. Want wat de LWG nu nog in kas heeft, wordt natuurlijk ook alleen maar minder. Maar als de LWG-kas niet helemaal leeg raakt, dan kunnen wij bestaande internationale contacten misschien stimuleren. Contacten op grotere, want internationale schaal, wanneer onze rol als LWG-ND in de huidige vorm ophoudt te bestaan. Dit leidt tot de al genoemde toekomst-visie.
In enorm contrast met de situatie waarin de gemeentecontacten tussen Oost-Europa en Nederland ooit begonnen - gesymboliseerd door de voormalige MUUR in vm. Oost-Duitsland - in schril contrast met die tijd, zijn wij allen nu deel van een wereldsamenleving; met een enorm aantal open ekonomieën, waar we zelfs China toe rekenen, tegenwoordig.
China: een heel grote ekonomie, die in een beangstigend tempo en met grimmige strategieën wereldspeler is geworden. En gepaard aan alle ekonomieën is er in 30 à 40 jaar een revolutie aan communicatiemiddelen gekomen, die m.i. duizelingwekkend is! Gevolg van dat alles: met andere werelddelen en met landen aan de andere kant van onze aardbol leggen wij vandaag de dag makkelijker contacten dan vroeger met Duitsland!
Juist de huidige 'vlucht' van nieuwe wereldwijde communicatie-mogelijkheden brengt mij tot die toekomstvisie. Welke dan? Om als LWG-ND op afzienbare termijn een overgang te realiseren, die aansluit bij dit nieuwe wereldgebeuren, zoals net geschetst. Òf zo'n ideële overgang kan, dat hangt onder meer af van onze financiële armslag op afzienbare termijn. Dus ook van de vraag hoe lang we als LWG-ND nog doorgaan.
Laat me nu ook de net geopperde visie gaan afsluiten. De totaal andere 'mondiale samenleving' die ik net schetste, met al die nieuwe communicatie-mogelijkheden, deze 'global village' heeft óók geleid tot een enorme uitwisseling van studenten en docenten wereldwijd. Maar er is een heel duidelijk raakvlak met de contacten zoals ooit gelegd en uitgebouwd tussen Nederland en Duitsland. Dat hoop ik aannemelijk te hebben gemaakt. En mijn 'visie' zou dan zijn: laten we de contacten op de tegenwoordige wereldwijde schaal stimuleren door als LWG-ND daarin 'op te gaan'. Symbolisch zou dat kunnen door wat wij op termijn nog in kas hebben te doneren aan een instantie die de tegenwoordige wereldwijde contacten onderhoudt. 't Mooiste zou zijn, om dit dan over te maken naar een christelijk gemotiveerde organisatie. Want de contacten tussen Nederland en Duitsland zijn óók vanuit kerken in deze beide landen opgezet. In plaats van een triest plaatje groeit dan een nieuw zaadje, zou ik zeggen. Als teken van hoop mag dat dan bijdragen aan wereldvrede.
Dank voor uw aandacht! Laten we nu samen het gesprek hierover aangaan.
ds. Dirk Jorissen, Bennebroek, 2 maart 2019
